"(...) bo ja, gdy się zaczytam, jestem całkiem gdzie indziej, jestem w
tekście, samego mnie to dziwi
i muszę z poczuciem winy przyznać, że naprawdę znajdowałem się we śnie, w świecie piękniejszym,
że byłem w samym sercu prawdy. Codziennie z dziesięć razy zdumiewa mnie, że mogłem sam od siebie tak się oddalić."
i muszę z poczuciem winy przyznać, że naprawdę znajdowałem się we śnie, w świecie piękniejszym,
że byłem w samym sercu prawdy. Codziennie z dziesięć razy zdumiewa mnie, że mogłem sam od siebie tak się oddalić."
Bohumil Hrabal "Zbyt głośna samotność"


2 komentarze:
CUDOWNY KOCUR!
No ba :D
Prześlij komentarz