Oto jedna z tajemnic

Jak już kiedyś Mrówka wspomniał, książki są jego miłością. Czyta wszędzie i zawsze. Podczas podróżowania wtula się w fotele dyliżansów z książką na kolanach. W kuchni czekając na zagotowanie się wody lubi przycupnąć na podłodze pod oknem i zatopić się w lekturze. Gdy chodzi do pracy, specjalnie wstaje godzinę lub dwie wcześniej, by w ciszy poranka wypić kawę i poczytać. Zasypia z książką. Wolne dni spędza czytając.

Do tej miłości książkowej podpięło się Zezowate Szczęście i gdy Mrówka czyta, kocię zalega mu na kolanach, brzuchu, plecach – w zależności od pozycji, w której akurat zatopił się Mrówka w lekturze. Czasami zwisa mu bezwładnie z ramienia, lub chociaż opiera na nim łapki. A gdy Szczęście czytaniem się znudzi, a raczej tym, że nikt się nim wtedy nie zajmuje, zdarza się, że siada rudym dupskiem wprost na stronicach lub przeciąga się rozkosznie tuż przed mrówczą twarzą, uskutecznia swoje uriałki i wtedy Mrówka głaszcząc go pod bródką czyta mu na głos, co ciekawsze fragmenty. Bywa jednak, że Szczęście pozostawione same sobie staje się złe, wściekłe i wredne – rzuca się wtedy na Mrówkę i gryzie z pasją wariata. Mrówka łapie go wtedy za pyszczek i prosto w miodowe ślepia syczy – Jak się nie uspokoisz, to powiem Mimi, żeby Cię obsmarował w książce!