Zakochany kundel

Mrówka obudził się z głową pełną potłuczonego szkła. Tak to już bywa, gdy wlewa się w siebie 2 butelki wina w tym wieku. Nie ma to jak przecenić swoje możliwości – pomyślał, gdy zajrzał do lustra i ujrzał w nim bladego chłopca z czerwonymi oczyskami, otoczonymi szarymi cieniami. Ka prezentował się znacznie gorzej po nocnym zarzyganiu połowy łazienki i Mrówka się tym pocieszał. Zostawił go w łóżku i ruszył przed siebie z książką w torbie. Zauważył, że jak ma kaca, to go nosi, no i go zaniosło do parku, gdzie czytał o idealnym życiu w Norwegii. Tam 75% społeczeństwa twierdzi, że jest szczęśliwa, nie to co u nas, gdzie większość ma tendencję do wiecznego narzekania, a Mrówka się oczywiście do nich zalicza, choć bardzo chciałby narzekać przestać i zwyczajnie cieszyć się tym, co ma. W książce wyczytał również, że norweski koń jest w stanie wyprodukować 10 kilogramów kupy dziennie i 7 litrów siuśków. Mądrzejszy o te ciekawostki Mrówka namówił Ka, żeby do niego dołączył i poszli na obiad do Green Way’a. Poczuł się tak szczęśliwy, że co chwilę łapał Ka za rękę, nogę i wszystko, co było w zasięgu, miział po karku, a w konsekwencji  zaciągnął Ka w bramę starej kamienicy i zachowywał się jak zakochany nastolatek pełen euforii i motyli w jamie brzusznej.

Patrzył Mrówka w Ka, jak w obrazek i zastanawiał się, dlaczego ten człowiek jest dla niego tak niesamowicie ważny, dlaczego pomimo tylu złych sytuacji, wciąż chce walczyć o wspólne życie i odbudowanie zaufania. Wytłumaczeniem jedno słowo, które dziś smakuje jak czekolada, pachnie jak maciejka i ma barwę zachodzącego słońca.