jak uroczo

Dokucza mi, spędza długie godziny na zawstydzaniu mnie wszystkim, co tylko mogłoby mnie dotknąć, i oburza się kiedy płaczę.

[A. Rimbaud  – Sezon w piekle]

Nie będziesz więc płakał, nie przystoi to mężczyźnie.

Gdy wychodzi ze Stefanem z domu, nie wiesz czy znudził się tobą przez te kilka wspólnie spędzonych tu dni i poszedł do siebie, czy może to zwykły spacer i stanie niebawem w drzwiach. Mijają minuty zamieniające się powoli w godzinę. Piszesz zabawny wierszyk, w którym pytasz, co chciałby na kolację, kończysz go słowami: Berek. Ty gonisz. W odpowiedzi dostajesz: Sam się goń.